Mihriban...

Hani saclari sariydi.. Hani deli gonlüne baglamıştı ya düğüm düğüm.. Hani çözülebileceğini bile bile çözülmüyor diye sesleniyordu ya..

Hatırlarsınız onun adı soylendiğinde kalemi elinden düşüyordu, gözleri hiçbirşeyi görmüyor aklı şaşıyordu, hani diyordu ya tabiplerde ilaç yoktur yarama diye, merhem senden başkası olamaz diye..

Bizde düşünüyorduk böylesi aşk varmı ki diye.. Olsada dunya ayıramaz diye.. Yine bu şiirin sahibinden öykünün devamı olsa gerek...

UNUTURSUN

Unutmak kolay mı? deme
Unutursun Mihriban'ım
Oğlun kızın olsun hele
Unutursun Mihriban'ım

Zaman erir kelep kelep
Meyva dalında kalmaz hep
Unutturur bir çok sebep
Unutursun Mihriban'ım

Yıllar sineye yaslanır
Hatıraların paslanır
Bu deli gönlün uslanır
Unutursun Mihriban'ım

Süt emerdin gündüz gece
Unuttun ya büyüyünce
Ha işte tıpkı öylece
Unutursun Mihriban'ım

Gün geçer azalır sevgi
Değişir her şeyin rengi
Bugün değil yarın belki
Unutursun Mihriban'ım

Düzen böyle bu gemide
Eskiler yiter yenide
Beni değil, sen seni de
Unutursun Mihriban'ım


Hani diyordu ya aşka hudut çizilmiyor diye, nerede hudut, mihriban nerede, nerede tabip, aşk nerede?