Bir şehrin ruhu

Modern kent'lerde henüz yakalayamıyor olsam bile her şehrin kendine özgü bir "ruhu" olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim.

Orada yaşayanlar için şehiri bir alışkanlık haline getiren ve ayrıldığınızda üzülmenize bile yol açabilen herhalde şehirin ruhu ve ruhunuzda izlerini bıraktığı yansıması olmalı.

Yaşadığım yerden farklı bir şehiri ziyaret ettiğimde işte o ruhu yakalamaya çalışıyorum. Halbuki dün münihte Frauen kirsche karşısında oturup ortamın tadını çıkarmaya çalışırken birçok yerde karşıma çıkan asyalıların (büyük ihtimalle japon) yeni bir şehri gezmekten anladığının benim bakış açımdan ne kadar farklı olduğunu gördüm.

Üç japon genç, iki kız bir erkek. Ellerinde fotoğraf makineleri, tek yaptıkları makineyi ayarlamaya çalışmak, bol bol fotoğraf çekmek, sonra bir kenarda oturup çektikleri fotoğrafları gösterip gülmek. Gidip bir kitapçıdan o ülkenin fotoğraflarını alıp kendi fotoğraflarını montajlasalar uçak biletlerine harcadıkları para yanlarına kâr kalırdı.

Bir şehri ziyaret ettiğinde en ünlü yerlerini "görmüş olmak" için orada bulunan çok insan olduğunu düşünüyorum.

"Evet şekerim geçen paristeydim, eyfel kulesinin altında.."
"Ay münih olimpik kuleden ne kadar güzel görünüyor ayol"

ve saire..

Görmüş olmak için gitmek isteyenlere kitapları ve fotoğrafları öneriyorum. Şehirler, şehirin ruhunu yakalamak, o insanları anlamaya çalışıp hayata bakış açımızı yani hayatı zenginleştirmek için gezilmeli bence.

Bunu yapmanın en güzel yolu da o şehrin insanlarından biri gibi davranmak, oturmak, kalkmak ve her adımı orada yaşayan insanlar gibi atmaya çalışıp baktığınız her eserde onu yapan kişinin, yaptıran kişinin duygularını anlamaya çalışmakla olur herhalde. Bir daha yeni bir yere gittiğinizde fotoğraf makinesi götürmeyin. Sonrasında hafızanızda canlandırabilmek için içinizde o şehrin izlerini bırakın. Mutluluk verici..