koşmak, yürümek, durmak..

Ya ileri adım atıp büyürsünüz ya da geriye adım atıp güvenli bir köşeye sığınırsınız.
Abraham Maslow, 1908-1970, Amerikalı Psikolog

Marjinal'in e-bülteni her zaman keyifli. Sektörleriyle pek alakam olmasa bile yazılanları okurum.

Büyümek istiyor musunuz?
İnsan küçükken büyümek ister ve büyüyünce küçüklüğüne özenir.

Kariyer'de buna benzer durumlar içerebiliyor. Bazıları kariyeri boyunca koşar, hep daha iyisi olmalı, bir sonraki adımı atmalı, hızlı olmalı, çabuk gerçekleştirmeli. Sonunda ya nefesi kesilir yığılır, ya bitiş bayrağına ulaşır ve derin düşüncelere dalar ya da önce yavaşlar, sonra yürümeye başlar.

Bazıları adım adım ilerler. Yavaş ama emin adımlarla. Koşanlara baktığında özenir, üzülür. Zamanla gerisinde kalan koşanlara acır, ama her zaman bitişe ulaşır. Bitişe ulaştığında kendisine verilen 10.'luk payesi olsa da.

Bazıları yürümez, koşmaz, oturur ve düşünür. Koşanların en sonra yaptığını en başta yapar. Bazen yürümeye karar verir, bazen sadece oturur, umursamaz. Sonunda herkes yerin altına girecek nasıl olsa. Kendini üzmenin ne alemi var, der. Haklıdır böyle düşündüğünde, ama tembelliğindense oturması haksızlıktır yaptığı.

Bazen ise bunlardan herhangi biri önüne kestirme yollar çıkar. Bir anda hak etmediği halde birinci bitirir yarışı. Bazen şımarır, bazen farkına varır elde ettiği şansın ve kıymetini bilir.

Kariyer ilginç bir yolculuk. Ama en ilginç yanı ilerledikçe karşılaşılan sürprizleri ve sonunda geriye dönüp baktığında düşündürdükleri olmalı..