Üç silahşörden hayata dair leziz, hafif gözlemeler.

Çarşamba, Haziran 08, 2005

Son Veda

Bugün hepimizin başına gelen, gelebilecek veya gelmiş bir hadiseden bahsedicem.. Aslında olayın bu kadar hadise edilcek bir yönü yok ama yönünü kaybetmiş perişanım ben..:) Ayrıca neler diyorum ben..:)

İnsanlar birbirlerini tanırlar.. Bu aslında birbirleri arasında bir tanışma fiilinin yaşandığının bir ispatıdır.. Tanımak ve tanınmak güzeldir tabi.. İnsanın hoşuna gider.. düşünsenize arkadaşınızla gidiyorsunuz bir kaç kişi yoldan geçerken size selam veriyor.. Ne fors ama.. Ne çevre abicim yoldan geçen her 5 kişiden 1 i selam verdi adama helal olsun..

Ama bu yolda selamlaşmanın güzel olduğu kadar insanı konturpiye de bıraktığı sıkıntılı anlarda var..

Mesela tanıyorsunuz ama çok samimi değilsiniz.. Yolda giderken karşılaştınız ayak üstü biraz muhabbet.. Ortak konuların altı çizilir.. Evet biz hala bu konularda ortakmıyızın sağlaması yapılır.. Ve o muhteşem an... Vedalaşırız.. Aslında çok normal.. Ama sizin tanıdık vedalaşıp ayrıldıktan sonra sizinle aynı yöne gidiyorsa işte handikap:)) Çoğu kişi konuşmaz bu durumda.. Vedalaşılmıltır bir kere.. Dönmem sözümden kardeşim.. Tükürdüğümü yalatmayın bana.. Hoşçakal dedik işte...Bakıyorum arkadaş gerçektende hoşçakalmış...Konuşamam artık:)))

Gerçekten garip bir durum.. Tabiki çözümüde var..Genelde uygulanan kafayı kaldırmıcan bir kere.. Ve kesinlikle hızlı adımlar.. Gerekirse saate bakılarak acelem var süsü verilip iyice hızlanılabilinir.. Dönüp konuşmaya çalışırsan konuşacak konuda bulamazsın kesin saçmalarsın sakın deneme:P

Benzer bir olayı üniversite koridorlarında yaşadım.. paylaşayım:) bizim kopmaz soyadlı bir hocamız vardı.. Bende bu olayın geçtiği zamanlar okulun dinozorlarından biriydim (6. senem).. Merdivenlerde selamlaştık ve talihsizlik aynı yöne doğru gitmeye başladık..:)Tabiki hocamız konuşma ihtiyacı duydu.. Sordu nasıl gidiyor senin yüksek lisans? Dedim: hocam ben daha okulu bitiremedim:)) Ya neydi senin ismin? Dedim: tipbir hocam:) Haaa şu alttan bir sürü dersi olan.. Ya bitir artık okulu dedi bana:)) hoca kopmaz ama beni kopardı:)) gülüyim mi ağlayım mı? selam verdik halt ettik:)


Diyeceğim odur ki nereye gideceğini bilmediğin adama selam vermeyin:P Nasıl bir tavsiyeyse bu..

-Aaa meraba İsmet..
-hooşşşt gidicek yolmu bulamadın.. Hadi öbür yoldan seni keratin kafalı zevzek.

3 Yorumlar:

Blogger tipyedi dedi ki...

güzel bir noktaya değinmişsin. ben böyle durumlarda genellikle önce gülümsüyorum sonra muhabbete devam ediyorum.

hadi güle güle dedin diye bi daha konuşmamak ne demek. işte negatif öğrenme ile şartlı reflekslendirilmiş bir beyin.

bu arada okulu uzattında ne oldu. sonuçta uzatmayanların pek çoğundan daha başarılı bir kariyerin var. peh! kopan hocamızı bende çok severim, ayrı.

1:47 ÖS

 
Blogger tipbir dedi ki...

aslında konuşmak daha iyi olabilir ama genelde insanlar konuşmuyor.. İlk fırsatta yönünü değiştiriyor falan.. hayatın içinden hayatı güzelleştiren şeyler bunlar:)

2:03 ÖS

 
Blogger tipyedi dedi ki...

komikleştiriyor.

6:13 ÖS

 

Yorum Gönder

<< Ana Sayfa