zamanı durdurmanın yolu

en sonunda keşfettim.

geçenlerde yazmıştım, belki hatırlarsınız. kısaca demiştim ki zaman o kadar hızlandı ki yetişemiyoruz. artık frene basalım.

Gelin görün ki, onu dedikten sonra hiç birşey değişmedi hayatımda. Aynı koşuşturmaca, aynı tempo.

Derken...

Evde televizyon seyredip bilgisayarda bir makale okuyordum. Bir an televizyonda söyledikleri sözlere canım sıkıldı. Kumandaya bastım, kapattım. Bir anda sessizlik.

Sanki hayatta olduğumu farkettim o an. Dışarıda olan bitenler dikkatimi çekmeye başladı. Okuduklarım anlamlandı, baktıklarım şekle büründü. O an anladım ki hayatımızı elimizden alan şeylerin başında geliyor gürültü. Hem de kendi arzumuzla, irademizle açtığımız müziğin gürültüleşmesi, ofisimizde insanların anlamsız konuşmalarının gürültüsü, yollarda arabaların vızıltısı, gürültüsü.

Şu an hayatınızda bir gürültü varsa ve hayatı anlamadan, hızlı yaşamaktan şikayetçiyseniz ilk yapacağınız şey gürültü kaynaklarını kesmek olsun. Sessizlik hayatınıza odaklanmayı sağlayacak, sonra kendi sesinizi duymanızı ve onu anlamanızı sağlayacak.

Başkalarının gürültüleriyle hayatınızı elinizden çalmasına izin vermeyin. En azından arada bir kendinizi dinleyin, susun ve herşeyi susturun.