Daha az aslında daha çoktur! (Less is more)

Bu ülkede ortalama bir evdeki eşya sayısının dünya istatistiklerinin 2 kat üzerinde olduğunu iddia ediyorum.

Mesela gümüşlük, sanıyorum sadece Türk mobilya sektörünün ürettiği birşey.

Ayrıca salonun orta yerindeki devasa sehpalar.
Siz hiç fiskos masası diye bir masa duydunuz mu?

Durum öylesine çığrından çıkıyor ki bazen komplo teorileri üretmeye başlıyorum.

Belki de aslında herşey bir mobilya üreticisinin eşleri derneğinin yaydığı dedikodularla başlıyor.

- Ay şunun evine gittim geçen gün bomboş. Yerde halı bile yok. Neymiş efendim minimalistmiş.
- Yazık kız öyle deme, parası yok herhalde

Tadaa..

İşte bilinçli seçilmiş kelimeler ve kadın beynini yönlendiren iki anahtar. "Ama sonra ne derler", "Şunu yapalımda şöyle desinler"

Evet, çevremdeki yerli ve yabancı arkadaşlarım üzerinde yaptığım uzun gözlemlerim sonucu Türk erkeğine bu bilgiyi sunmaktan gurur duyuyorum. Türk kadınının derler ve desinler mantığı tüm aklına hükmediyor efendim. Bir jest mi yapmak istiyorsunuz, dikkat edin arkadaşlarına anlatabileceği türden olsun.

İşte bu gerçeği önceden farkeden yabancı güçler ülkemizde mobilya sektörüne yatırıp yapıp ajanlarını Türkiye'nin dört bir yanına göndererek evlerimizi düzenli çöplükler haline getirdiler. İnsanlar eşyalar arasında sıkışıp kalıyor, çarpıyor, kırıyor, döküyor. Sonra gelsin yenileri..

Japonlara bakın da örnek alın yahu! Hayatımız sadece ses değil eşya gürültüsüyle de çepeçevre sarılı. Bu yüzden eşyanın ruhu kayboldu.

Not: Bu yazıyı yazarken bir waffle makinesi birde Siemens 7li yumurta pişiricisi siparişi verdim. Yazım kendime de kınama ve muhalefet vasfı taşımaktadır..