Gördüm...

Zengiler oldugu kadar fakirlerde var dunyada.. Gizli zenginler bizleri sasirttigi kadar gizli fakirler bizleri sasirtmıyor.. Çok zengin insanların her yıl yapılan araştırmalarla sıralamaların yapılması bir yanda dururken en fakir sıralamasını yapmaya kimse yanaşmıyor.. Çıkacak tablo mu korkutuyor. Netice de çıkacak fakirlik derecesinden mi utanıyoruz. İnsan zenginliğinden fakirleri unuttuğu ölçüde utanır ve hatırladığı ölçüde sessiz bir sevinç yaşar..

Zenginler sokakta herkese para dagitmazken fakirler sokakta herkesten para istiyor.. Kim fakir kim zengin? Siz zengin misiniz? Peki fakir?

Her insan hem zengin hem fakir olabilir mi? Yada ne fakir nede zengin? Olur tabiki.. Sen kendini nasıl görüyorsun.. Zenginken fakir gibi düşünebiliyorsan en kıymetli zenginsindir.. Zengin gibi dusunen bir fakirsen dunyanin bir numarali insanisindir.. Belkide en zorudur bunu basarmak...

Nice fakirler gordum kapali kapilar ardinda fakirliginden habersiz kalmis komsuları; nice zenginler gordum yaptigi hayrın haddi hesabını tutamamis.. Fakir gibi dusunen zenginler gordum gecekondularda dolaşıp herkesle selamlaşan yılda birkez uğradigi kapıları çalarken içerden falancanın oglu mahmut bende seni bekliyordum diye bekleyen seslere sahit oldum.

Bir çuval un bir kaç kuruş parayla ben zengin oldum sen git filancaya ver hayrını bana verme diyenler gördüm.. Yardım ederken yüzü yerden kalkmayan mutevazi zenginlerle konuştum..

Nicelerin içinde fakirlik bilmeyen doymaz zenginler gördüm. Sofrasında bir çeşit azalsa fakirlik edebiyatı yapan, gösterişe geldiğinde hesabi sorulası masrafların altına imza atanlar gördüm. Zenginlik içinde gönül fakirliğini yaşayan gerçek fakirler gördüm.. Tırnağı bile olamayacağı iç zenginliği ve enginliğiyle yaşayan fakirlerin dünyasından habersiz bahtsızlar gördüm.

Gördüm, sevindim, üzüldüm..