Ben Varya Ben... Aman aman.:)

Ey bloggerlar;

Uzun zamandır bloga girip sizler için veya kendim için bir şeler yazamadım. Hatta şu an dahi yazamamış olmanın müthiş mahcubiyeti ile derbeder
ayaklarınıza kadar geldim,
af dilemeye geldim,
affa layık olmasamda..
Uzatma dünya sürgünü mü benim ey sevgili en sevgili...

Günler geçtiki hicran oldu ayrılık oldu hüzünlere bölündü saatler.. ben internete çok net olmasa da girdim.. Ama size yarım duygularla plansız bir şeyler yazmaktansa yazmamayı tercih ettim.. Biliyorum ben gamsız, biliyorum ben hissiz, biliyorum en sonunda sizsiz kaldım..
ama bir kez daha bir tane daha denemeyi sizlerin derin hoşgörünüzde merhamete sarılı buldum..

Yoruma layık olmayan yazılarım, sizsiz aklımda anlamsız ve gecelerim kerbela oldu.. sizinle sessiz bir yalnızlığın tatlı beraberliğini içimde yaşarken bu sessizliği öyle bir gürültünün içinde o kadar net dinledim ki..

Ben yokken sizlerle idim.. Sizlerden öyle ifadelere vuruldum ve öyle uslüplara güldümki.. bunlardan bir tanesini bende yapayim dedim.. Dedim ama kime.. Size desem? Kimin umurunda. Ama biliyorumki bu kalabalıkta göz ucuyla izleniyorum.. Belkide bir paranoya başlangici bende ki:)

Şuan da dahi başladığım şu blog yazısının sonunu nereye gideceği hakkımda bir fikrim yokken sırf iş olsun diye yazdığımı hissediyorum.. O zaman siz sevgili yorumsuz dostlara beni güldüren ilginç bir yazı denemesinden minik bir örnekte bende yapayım:) Buda benden olsun.. Aman aman nede çok merak ediliyorumdur:)

BUNLARI BİLİYOR MUSUNUZ?

Ben küçükken;

*Kaloriferlerin aşağıdan kalorifer borususu içine atılan kömürün arkasindan atılan bir kibrit ile ısındıgına inandığımı;
*Babamla bende 7 yaş büyük ablamı cami avlusunda bulduğumuza ablamı inandırmaya çalıştığımı;
*Dolaptan tencere kapaklarını alıp direksiyon yaparak evin içinde kendimi sürekli parkettiğimi;
*Aile fertleri otururken herkesin terliğine araba muamelesi yaparak halının üzerinde saatlerimi harcadığımı;
*Çok kıymetli 25 küçük arabamı kendi bulduğum bir oyun ile zar atarak tekerleklerindeki minik işaretlere göre ilerlettip bir saatte sadece 10 cm ilerletebildiğimi ve bundan deli bir keyif aldığımı;
*Tek başıma oynadığım bir oyunda kendimin iki farklı kişi olup hiçbir şekilde kendi koyduğum kuralları hiç bir karaktere çiğnetmediğimi;
*Sokağa çok çıkmamama rağmen sert şut çektiğim için bir dönem ''demir çocuk'' diye anıldığımı;
*Bir dönem tek arkadaşımın nalan diye bir kız olup sokakta inşaatın taşları üzerinde akşama kadar koştuğumuzu;
*Karanlıktan korktuğum için lambaları hep ablalarıma yaktırdığımı;
*Bisikletimi bodrumdan çıkarırken geri geri düşüp direksiyonun çarpmasıyla yuzumun tanınmıyacak hale geldiğini;

biliyormuydunuz? :)) Bilmiyordunuz tabi.. Hem niye bileceksiniz ki.. Kaldıki ben zor hatırlıyorum:)

İsmetcim hadi sende zıbar.. Zıbar ne demek mi.. Ya bilmiyorum işte yap bişeylerde biz kendi aramızda ona zıbarmak diyelim.. Hadi gözüm:)