Üç silahşörden hayata dair leziz, hafif gözlemeler.

Pazar, Eylül 04, 2005

Bu da Kim?


Sende kimsin dedi.. Tanıdık birisiydi ama tanıyamamıştı.. Bir süre hiç birşey söylemeden baktılar birbirlerine..

Gözlerini ayırmadan dikkatlice süzüyordu onu.. Çok acımasız biri olmalı diye düşündü.. Çünkü yüzündeki ifade hiç gülmeyen bir ifadeydi.. Dedi belkide vardır bir nedeni böyle sessiz durup hiç gülmemesinin..

Belli etmemek için tebessüm eti.. Oda aynı sahtelikte karşılık verdi.. Konuşmaya cesaret edemiyordu.. Bir anda tersleyebilir bir havası vardı.. Belli pekte uzlaşılacak biri değildi.. En azından öyle gözüküyordu..

Biraz düşündükten sonra onun küçüklüğünü hatırladı.. Tatlı sevgi dolu bir çocuktu.. Neşe içinde oyun oynadığı günlerini hatırlayabiliyordu, çokta net olmasada.. Duygulandı.. duygulandı çünkü o masum çocuk nasıl bu hale gelebir diye düşünmüştü.. Onun adına üzüldü..

Derin bir nefes aldı kendini toparlamak için.. Hala konuşacak cesareti bulamıyordu.. Oda zaten sessiz bir şekilde izliyordu onu.. Belliki pek konuşmayı seven biri değil diye düşündü.. Şöyle kıyafetlerni süzdü.. Evet varlıklı olmalıydı.. kıyafetleri temiz ve yüzü bakımlıydı.. Ama bunlar yeterli değil diye aklından geçirdi keşke dedi gülmeyide becerebilse..

Pek mutlu görünmüyor yazık dedi içinden.. Nedendi acaba? Yaşıda çok yaşlı değildi ama belliki birşeyler eksik dedi, bir türlü adını koyamadığı bir eksiklik hissediyordu.. Sormaya cesaret edemedi, konuşup dertleşmek ne kadar aklından geçsede dili varmıyordu.. Belkide iki kelime duysa kendine gelir diye bir ümitlendi.. Bir çift laf söyliyecek oldu göz yaşlarının aktığını gördü.. Şaşırmıştı neden ağlıyorduki birşey demedim ama dedi içinden..

Belliki sadece onu görmesi yetmişti ona.. Şaşırdı aklı karmakarışık olmuştu.. Güçlü olmalıyım hayata daha sıkı tutunmalıyım sevmeyi bilmeli gülmeyi unutmamalıyım diye içinden mırıldanıyordu..

Ve odanın kapısı birden açıldı.. Ne yapıyorsun burda tek başına dedi.. Bırak aynaya bakmayıda hazırlan geç kaldık.....

Kendine geldiğinde elinde bir ayna vardı ve dudaklarında sevmeyi bilmeliyim gülmeyi unutmamalıyım cümleleri... Buruk bir tebessüm etti.. Ne kadar zaman olmuş kendimle başbaşa kalmayalı ne kadarda yabancılaşmışım kendime dedi.. ve derin bir iç çektikten sonra hazırlandı.. Kapıdan çıkarken kendinden emin tatlı bir tebessüm vardı..